Na świecie stwierdza się ponad 14 mln zachorowań na nowotwory rocznie oraz ponad 8 mln zgonów z tego powodu. Prognozy epidemiologiczne wskazują, że w ciągu najbliższych 15 lat nastąpi podwojenie tych liczb.
Leczenie skojarzone
chorych na nowotwory daje możliwość zwiększenia skuteczności wśród zastosowanych metod terapeutycznych. Aby jednak wszystkie standardy postępowania zostały zachowane niezbędna jest znajomość procedur leczenie onkologicznego nie tylko przez lekarzy onkologów ale przez lekarzy poszczególnych specjalności gdzie trafiają w pierwszym rzucie pacjenci . Tylko wtedy zapewniamy płynność opieki, możemy przedstawić pacjentowi różne warianty leczenia i ostatecznie wybrać najwłaściwszą z nich.
Czego wymaga leczenie skojarzone?
Przede wszystkim znajomości i umiejętności łączenia różnych metod leczenia, które ustalane są wspólnie w szeroko pojętym zespole dyscyplinarnym
Rola chirurgii:
– podstawowa metoda leczenia guzów litych, gdzie podczas zabiegu ustalane jest rozpoznanie i dochodzi do usunięcia ogniska pierwotnego
Dostępne metody leczenia onkologicznego:
- chirurgia
- radio/chemioterapia
- hormonoterapia
- immunoterapia
- leczenie celowane
- terapia genowa
W zależności od sposobu łączenia metod systemowych wyróżnia się:
- Leczenie sekwencyjne:
- Wstępne – poprzedzające leczenie radykalne , którego celem jest: wczesne oddziaływanie na mikroprzerzuty, zmniejszenie masy guza, co w konsekwencji daje możliwość leczenia radykalnego.
- Uzupełniające – stosowane po leczeniu radykalnym , celem jest zniszczenie potencjalnie istniejących mikroprzerzutów i zmniejszenie prawdopodobieństwa nawrotu nowotworu. Wyraża się (w niektórych nowotworach) poprawą przeżycia całkowitego
- Leczenie równoczesne: napromieniowanie śródoperacyjne z równoczesną chemioterapią
- Leczenie naprzemienne: kojarzenie radio i chemioterapii
Leczenie skojarzone:
Zalety:
- Umożliwia wykonanie zabiegu w wielu przypadkach, które pierwotnie były kwalifikowane jako nieoperacyjne
- Skuteczne leczenie zachowawcze zastępuje okaleczające zabiegi chirurgiczne
- Zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej choroby i rozwoju przerzutów odległych
- Wpływa na długość przeżycia pacjenta
- Poprawia wyniki leczenia
Wady:
- Większa toksyczność niż przy monoterapii
- Nie dotyczy każdego przypadku nowotworu
- Brak lub utrudniona współpraca między specjalistami
Już w kolejnych wpisach uzyskasz informację odnośnie:
- roli badania histopatologicznego
- leczenie skojarzone w przypadku raka piersi
- znaczenie biopsji węzła wartowniczego w dalszym leczeniu raka piersi
