Ryzyko zakażenia wywołanego koronawirusem podczas wykonywania obowiązków zawodowych w środowisku Medyków jest ogromne.
Używając określenia Medyków nie dzielę środowiska ochrony zdrowia. Działania na pierwszej linii frontu są równie ważne jak chociażby te, które mają miejsce w laboratorium szczególnie w dobie COVIDa.
Gramy zespołowo – to nasza siła.
Działamy bowiem w zespołach interdyscyplinarnych, w walce z koronawirusem jesteśmy w ten sam sposób narażeni na konsekwencję wynikające z COVID19.
Ryzyko zachorowania wśród personelu medycznego zwiększa się jeszcze bardziej, gdy brakuje środków ochrony indywidualnych, o czym środowisko medyków apelował wielokrotnie. Ponadto zagrożenie epidemiczne jest nowe – wirus SARS-CoV-2 więc nie znamy jego napiszę kolokwialnie „całego asortymentu amunicji i konsekwencji działań”.
Jedno jest pewne: Medycy! – Nie zgadzajcie się byście na pierwszej linii frontu byli mięsem armatnim. Środki ochrony biologicznej to podstawa w tej wojnie.
Środki ochrony indywidualnej dla personelu stanowią barierę przed krwią, płynami ustrojowymi czy też zapobiegają zakażeniu. Zabezpieczają przed przenikaniem szkodliwych dla zdrowia czynników biologicznych i osiadaniem ich na skórze. Więcej informacji o roli i znaczeniu środków ochrony biologicznej w walce z koronawirusem w pracy medyka znajdziecie w LINKU.
Zasada jest prosta:
Bezpieczna pielęgniarka to bezpieczny pacjent. Żywy ratownik to skuteczny ratownik.
Uznawania choroby zakaźnej wywołanej u „Medyków” wirusem SARS-CoV-2 za chorobę zawodową to SPRAWA NAS WSZYSTKICH.
Jak informuje Ministerstwo Zdrowia zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi wydane zostało wydane rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 lutego 2020 r w sprawie zakażenia koronawirusem SARS-COV-2 (Dz.U. poz. 325).
W świetle tego rozporządzenia zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 zostało OBJĘTE PRZEPISAMI – (poszczególnymi paragrafami patrz pisma w załącznikach) o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Stwierdzenie choroby zawodowej w przypadku COVID19 będzie odbywało się na takich samych zasadach jak w przypadku innych chorób zakaźnych.
Również OZZPIP wydał swoją opinię w tej sprawie: „Stan na dzień dzisiejszy wygląda tak, że COVID 19 został wpisany w katalog chorób zakaźnych w lutym 2020 roku. COVID-19 wg. niej nie jest choroba zawodową samą w sobie może być jedynie uznane że konkretny pracownik miał chorobę zawodową COVID pod warunkiem trwałego lub długotrwałego (przyjnajmniej 6 miesięcy) uszczerbku na zdrowiu w wyniku przebycia zakażenia. Uznanie choroby zawodowej dla konkretnego pracownika jest decyzją administracyjną SANEPIDu i jest poprzedzone całym procesem udowodnienia że było to związane z wykonywaniem pracy zawodowej”
Przemyślenia własne:
Poniższe dokumenty, będą dla środowiska pielęgniarek i położnych drogowskazem i przesłanką dochodzenia swoich racji, a nie gwarancją, że choroba zakaźna wywołana wirusem SARS-CoV-2 jest z miejsca chorobą zawodową.
W tym momencie, w dobie COVID19 dla swojego bezpieczeństwa, oraz do zbierania dowodów w sprawie konieczne są: testy, testy, testy, p/ciała! Dokumentujcie narażenia i zarażenie COVIDem. Kruczek w tym taki, że pewnie p/ciała trzeba robić we własnym zakresie. Schody przed nami, świeża sprawa – w dochodzeniu swoich racji konieczne będzie wsparcie prawnika.
Przepisy prawa powinny dawać to poczucie bezpieczeństwa. Na chwilę obecną ja go nie czuję, szczególnie gdy na własnej skórze środowisko odczuwać będzie skutki nowelizacji ustawy COVID19 czyli swoją niewolę u pracodawców – ograniczana jest naszą wolność świadczeń oraz bezpieczne warunki pracy. Przykre to wszystko, tym bardziej, że to właśnie pielęgniarki są przy łóżku pacjenta 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.
W kontekście trwającej epidemii COVID-19 pielęgniarki są na pierwszej linii z pacjentami, którzy ich potrzebują, dokładając wszelkich starań, aby się nimi zająć.
Z załącznikach są:
*odpowiedź Ministra Zdrowia odnośnie stanowiska Nr 34 Prezydium NRPiP, która to wnioskowała o uznanie choroby zakaźnej wywołanej u pielęgniarki lub położnej wirusem SARS-CoV-2 za chorobę zawodową.
*Odpowiedź Ministra Zdrowia na apel Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z 30 marca br.,który był skierowany do Prezesa Rady Ministrów w sprawie uznawania choroby zakaźnej wywołanej u lekarza lub lekarza dentysty wirusem SARS-CoV-2 za chorobę zawodową.
Wszczęcie postępowania w sprawie choroby zawodowej LINK
Jak rozpoznać chorobę zawodową? LINK
Choroby zawodowe LINK
Pomoc prawna dla pracowników medycznych LINK
W zależności od wykonywanego zawodu warto wydrukować lub zapisać sobie powyższe dokumenty.
Proszę pamiętać, że zawsze warto konsultować takie sprawy ze specjalistami prawa.
Polecam Wam merytoryczne wypowiedzi na stronie Mecenas Marcin Ratajczak, których udzielał we współpracy ze Stowarzyszeniem Pielęgniarki Cyfrowe.
Śledźcie również komunikaty Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych.