Rak piersi jest nowotworem złośliwym, więc ma zdolność tworzenia nowych ognisk nowotworu w innych tkankach i narządach organizmu. Istotne zatem jest szczegółowe omówienie roli WW – węzeł wartownika w raku piersi.
Rozpoznanie:
Rak piersi jest jednoznacznym wskazaniem do leczenia, kiedy podstawowym sposobem leczenia jest leczenie chirurgiczne. Standardowym rodzajem operacji jest amputacja piersi wraz z usunięciem węzłów chłonnych dołu pachowego. Jednak w niektórych przypadkach raków piersi można uniknąć amputacji i zastosować leczenie, które pozwala na zachowanie piersi tzw. terapia oszczędzająca pierś.
Należy pamiętać, że szerzenie się raka piersi drogą naczyń chłonnych może powodować powstawanie przerzutów przede wszystkim w węzłach chłonnych dołu pachowego.
WW – węzeł wartowniczy:
Najczęściej przerzuty umiejscawiają się w pojedynczym węźle chłonnym, który jest pierwszy na drodze spływu chłonki z piersi. Węzeł wartowniczy to ten, który jest pierwszym na drodze naczynia chłonnego (limfatycznego) biegnącego od strony guza. Wieloletnie badania dowodzą, że jeżeli w tym węźle nie ma przerzutów, to w olbrzymiej większości przypadków, nie ma ich także w pozostałych węzłach chłonnych pachy.
Źródło: https://jestemchory.pl/chapter.via?id=555
Siłą napędową zainteresowania WW jest możliwość ograniczenia zakresu wycięcia regionalnych węzłów chłonnych pachy i ograniczenie w ten sposób powikłań związanych z tym zabiegiem, do których należą:
- zaburzenia ruchomości kończyny,
- obrzęki,
- chłonkotok,
- powikłania infekcyjne,
- bóle kauzalgiczne,
- zaburzenia czucia w obrębie operowanego obszaru pachy.
Zatem ocena węzła „wartownika” wydaje się być nie do przecenienia we współczesnej chirurgii piersi.
Metody oznaczania WW:
Węzeł wartowniczy w raku piersi można oznaczyć za pomocą metody barwnikowej, metody izotopowej (najpopularniejszej) i metody ferromagnetycznej.
Metoda izotopowa:
polega na podaniu podskórnie, przy otoczce brodawki sutkowej, izotopu rozpuszczonego w nośniku, którym jest np. albumina (białko). W zależności od wielkości cząsteczki nośnika podaje się go od 1 do 6 godzin przed planowanym zabiegiem operacyjnym. Metoda izotopowego oznaczania WW oparta jest na wykrywaniu podwyższonego poziomu promieniowania gamma w węzłach chłonnych (węzły „wartowniki”) w stosunku do innych węzłów chłonnych. Do tego celu powszechnie używany jest radioaktywny izotop technetu Tc99m.
Detektor promieniowania gamma – gamma kamera:
Źródło: http://hmsendo.pl/?pg=detektor-promieniowania-gamma-gamma-finder-ii
Za jego pomocą przed nacięciem skóry wyznacza się obszar promieniowania w obrębie pachy, co pomaga we wstępnym umiejscowieniu węzła wartowniczego, do którego doszedł już izotop. Następnie nacina się skórę nad tym obszarem i delikatnie preparuje, sprawdzając od czasu do czasu gamma-kamerą prawidłowy kierunek preparowania. Za pomocą gamma-kamery znajduje się węzeł zawierający izotop, czyli węzeł wartowniczy.
Biopsja węzła wartowniczego jest też bardzo ważna w leczeniu oszczędzającym, gdyż powikłania obrzękowe piersi po wycięciu wszystkich węzłów chłonnych pachy mogą utrudniać leczenie za pomocą radioterapii, która musi być wykonana jeśli ma być zaoszczędzona pierś.